Thumbnail
Gepubliceerd: 01-11-2006 Laatste update: 15-11-2018

De heipalen zitten in de grond en de kelder kan worden opgebouwd. Alles gaat voorspoedig, Robert en Rogier hebben geen last van grondwater of archeologische vondsten. Ze hebben wel achteraf spijt van de keuze van de begane grond vloer. Kanaalplaten mogen dan goedkoper zijn, met een breedplaatvloer konden de leidingen beter worden weggewerkt.

Kelder

We zijn begonnen! De kelder gaat geplaatst worden: een hele diepe kuil, zo’n drie meter diep, wordt uitgegraven. De funderingspalen die er al waren geboord, worden ter plaatse van de kelder ingekort, zodat ze gebruikt kunnen worden voor de fundering van de keldervloer.

Bronbemaling

Gelukkig staat er in het gat nauwelijks water, het enige water dat er in kwam, was water van flinke hoosbuien. Dit liep vanzelf weg in de grond. Blijkbaar zit het grondwater in dit deel van De Meern meer dan drie meter diep, ondanks dat we in de wijk ‘Het Lage Veld’ bouwen. Als er wel veel water in het gat staat, moet dit worden afgevoerd. Dit gebeurt door middel van zogenaamde bronbemaling. Met een pomp wordt het water dan uit de kuil gehaald en geloosd op het oppervlaktewater. Er blijkt in de grond bij ons echter nogal veel ijzer te zitten. Al dit ijzer mag niet rechtstreeks op het ecologische systeem van de wijk worden geloosd. Het water moet dan eerst gefilterd worden. En wij maar denken dat een ‘schoongrondverklaring’, zoals we die van de gemeente bij aankoop van de grond kregen, ook inhoudt dat er geen schadelijke stoffen in de grond zitten. Navraag leert echter dat zolang het ijzer op zijn plek blijft, namelijk de plaats waar het in de loop de eeuwen is afgezet, dit deel uitmaakt van de natuurlijke bodemomgeving en dus niet wordt gezien als verontreiniging. Je moet het maar weten.

Damwanden

Zou er wel veel water zijn vrijgekomen vanuit de zijwanden, dan zou er dus bemaald moeten worden. Ook wordt de kuil dan instabiel, omdat dit water grond meevoert uit de zijwanden. Dit wordt meestal opgelost door damwanden te slaan. Dit zijn zware stalen wanden die de grond in worden geslagen en in elkaar haken. Voor een kelder zoals wij die hebben laten maken, zo’n 45m2 groot, kom je al snel op 25000 euro voor bemaling, filtering, damwanden en eventuele legeskosten richting het waterschap.

Archeologisch onderzoek

Ook zijn we -gelukkig voor ons- geen archeologische schatten tegengekomen. In onze wijk zijn al Romeinse schepen, wachttorens en een weg gevonden. Ons huis komt zo’n honderd meter onder de noordgrens van het oude Romeinse Rijk en er werd toen op de Oude Rijn (nu Leidsche Rijn) veel handel gedreven. Ook diende de grens beschermd te worden. De hele wijk Balije staat in het teken van de Romeinen.

Nutsleidingen

Verder met de kelder. Nadat de keldervloer gelegd was, werden de wanden geplaatst. We hadden al gehoord dat deze zo’n 30 cm dik zouden worden, maar nu ze er eenmaal stonden kregen we pas een gevoel bij de dikte. Wat een solide en zware wanden, zeg! De wanden zijn aan elkaar en op de grond gelijmd. Deze lijm zorgt voor de waterdichtheid. Boven in de wanden zijn uitsparingen voor de nuts-leidingen. Al met al een indrukwekkende ruimte.

Kanaalplaat of breedplaatvloer?

Op de kelderbak zijn kanaalplaten geplaatst. Dit is het plafond van de kelder en natuurlijk ook meteen de vloer van de begane grond. Kanaalplaten, een van de zaken waar we misschien beter over na hadden moeten denken. Deze keuze hebben we vrij vroeg in het begin van de bouw gemaakt. Een ander alternatief zou een breedplaatvloer geweest zijn. Voordeel van deze vloer is de mogelijkheid om leidingen beter weg te werken en om te leiden. Daarnaast zijn er geen hinderlijke naden in het plafond. Nadeel is de substantiële meerprijs voor deze vloer. Toch is het het overwegen waard om zo’n vloer als etagevloer te leggen. Achteraf zouden we dat toch wel gedaan hebben.