Wonen in een verbouwde paardenstal
Gepubliceerd: 15-03-2019

De website indebuurt.nl besteedt regelmatig aandacht aan bijzondere initiatieven en kijkt regelmatig bij mensen binnen. Deze keer bij Sama (26) die in een gerenoveerde paardenstal woont.

Wittevrouwen, Utrecht

Eind jaren ’70 is deze paardenstal omgetoverd tot een prachtige woning, net zoals het tiental naastgelegen huizen. Ze zijn gevestigd aan de Veeartsenijstraat in de wijk Wittevrouwen, waar Sama zich helemaal thuis voelt. De Libanese woont nog maar twee jaar in Nederland, maar voelt zich al een échte Utrechter. Wij mochten bij haar binnenkijken!

Beschermd monument

De straatnaam ‘Veeartsenijstraat’ doet het al een beetje vermoeden: in dit gebied stond tot 1988 de Faculteit der Diergeneeskunde. De faculteit heeft veel gebouwen achtergelaten, waaronder de woning van Sama, die inmiddels is uitgeroepen tot een zogenaamd beschermd monument. Als je richting het stulpje van Sama loopt, vallen de karakteristieke woningen snel op: huizen met gele en groene voorgevels en witte, houten details aan de voorkant. De lage huizen geven de straat een knusse uitstraling. We kunnen ons voorstellen dat de huizen een hoop bekijks geven. “Ja klopt”, lacht Sama. Regelmatig staan hier allemaal mensen voor de deur en fotograferen ze mijn huis.” Ze gaat verder: “Ik vind het heel vet dat ik hier mag wonen. Ik houd van huizen met een geschiedenis. Het maakt de woning net wat specialer. In Libanon woonde ik ook in een oud pand, wel stukken groter dan dit. Laatst vroeg de gemeente of ik de tegels voor mijn huis wilde vervangen. Ik heb daar meteen nee tegen gezegd, iets met zoveel geschiedenis moet bewaard blijven!”

Gele muren

Sama heeft dus een Libanese achtergrond, maar daar zie je in haar inrichting niks van terug. “In Libanon woonde ik nog bij mijn ouders, dus was het huis ingericht naar hun smaak. Een beetje klassiek. Ik denk dat ik mijn stijl het beste kan omschrijven als modern. Toen ik in Nederland kwam, had ik niks. Al mijn meubels komen dan ook van Marktplaats en dus uit Nederland. Het was nogal een uitdaging om het echt eigen te maken.” Ze wijst naar een lamp: “Die heb ik zelfs op straat gevonden, haha!”. Zwart en grijs zijn de kleuren die je het meeste terugziet in het interieur van Sama. “Samen met donkerroze zijn dat toch wel mijn lievelingskleuren. Toen ik hier net kwam wonen, heb ik alle muren wit moeten verven. De vorige eigenaar had zoveel binnenshuis gerookt dat alles geel was uitgeslagen. Zo smerig”, vertelt ze lachend.

Muffige geur

Het huis van Sama is een erg oud pand dat al sinds de 19e eeuw bestaat. Merkt Sama daar iets van? “Soms wel. Bijna alles is van hout hier en dat is inmiddels zo oud geworden, dat het heel erg begint te ruiken. Een heel muffige geur komt ervan af, dat vind ik wel vies. Ook is het hier in de winter – door de slechte isolatie – moeilijk warm te houden. Hoewel de woning maar één slaapkamer heeft, is het huis voor Sama toch nog iets te groot. “Ik vind het huis supermooi vind en de buurt heel erg fijn, maar ik ben toch op zoek naar een kleinere woning. Ik houd meer van dat knusse.”

Dagelijks buren over de vloer

Sama woonde tot haar 24e in Libanon, samen met haar familie. Twee jaar geleden moest zij wegens persoonlijke omstandigheden noodgedwongen naar Nederland verhuizen en haar familie achterlaten in Libanon. Een zware periode voor Sama, maar inmiddels heeft ze Utrecht al helemaal in haar hart gesloten. “Ik mis mijn familie nog wel heel erg, maar het voelt hier als mijn tweede thuis. De mensen zijn hier zijn zo aardig en het is een fijne stad om in te wonen.” Aan sociaal contact geen gebrek voor Sama. Dagelijks komen haar buren over de vloer en ze spreekt regelmatig af met vriendinnen. “Ik ben graag onder de mensen en mijn buren zijn zo gezellig. Toen ik hier kwam wonen werd ik met open armen verwelkomd. Dat was zó fijn. Als het lekker weer is zitten we ook vaak voor het huis te kletsen.”

In Nederland blijven

Sama is erg gedreven om volledig in te burgeren in Nederland en dat gaat haar ook goed af. “Ik heb mijn cursus Nederlands al afgerond. Bijna al mijn vrienden hier zijn Nederlands, waardoor ik de taal al snel beheerste. Ook werk ik twee dagen in de week en volg ik een opleiding.” Sama mag in ieder geval vijf jaar in Nederland wonen. “Als ik zo doorga kom ik in aanmerking voor een permanente verblijfsvergunning. Ik hoop zo dat ik die krijg!”

Overgenomen van de website indebuurt.nl. Op deze website wordt regelmatig bij bijzondere mensen binnengekomen.